در هیچ جای دنیا،حتی در هندوستان،اشراف به قدر اشراف ایرانی دارای نوکر و غلام نیستند و در خانه ی اشراف ایران غلامانی بسر می برند که از اول تا اخر سال هیچ کار نمی کنند،اما جیره دستمزدی خود را دریافت می نمایند.
هیچ ملت به اندازه مردم ایران به درخت و سبزه و گل و آب علاقه مند نیست و علتش هوای خشک ایران و وجود بیابان های وسیع در آن کشور است. هر کس می کوشد در خانه خود یک باغ بوجود بیاورد و در اصفهان و سایر شهرهای ایران در محقر ترین خانه ها هم یک باغ کوچک وجود دارد و زیباترین باغهای اصفهان در قهوه خانه های آن دیده می شود و در هوای گرم تابستان پایتخت اصفهان،هر قهوه خانه چون ییلاق است وسط روز برای فرار از گرما به قهوه خانه پناه می برند و در آنجا آشامیدنی های خنک و لذیذ و در فصل زمستان قهوه می نوشند.
در کشور فرانسه،قهوه آشامیدنی اشراف است، اما در اصفهان از پاییز تا نیمه ی فصل بهار،همه ی مردم از غنی و فقیر قهوه می نوشند اما در تابستان بجای قهوه انواع شربت را که بهترین نوع آن را در اصفهان فراهم می شود،می آشامند. قهوه خانه های اصفهان در دنیا نظیر ندارد و مشاهده ی آن قهوه خانه ها طوری مرا بشوق آورد که بعد از مراجعت از اولین سفر به ایران،خود من در پاریس،نزدیک میدان لویی پانزدهم،قهوه خانه ای چون قهوه خانه های اصفهان ” لیکن نه به آن وسعت و زیبایی ” افتتاح کردم و اسم آن را ” کافه ” گذاشتم ولی بعد از اینکه به ایران مراجعت کردم در آنجا شنیدم که قهوه خانه مزبور تعطیل شده است.
قهوه خانه های اصفهان و سایر ابنیه بزرگ پایتخت ایران را شاه عباس اول احداث و بنا کرد و هم او بود که پایتخت کشور ایران را از ” قزوین ” به اصفهان منتقل نمود و مقرر کرد که خدمه قهوه خانه های اصفهان می باید از مردان نیکو منظر باشند و البسه تمیز در بر کنند و از آن موقع تاکنون مقرراتی که شاه عباس اول در قهوه خانه ها وضع کرد،رعایت می شود و دو قهوه خانه از قهوه خانه های اصفهان آنقدر وسعت دارد که خدمه ی آن می توانند در هر یک از آنها از 2000 مشتری پذیرایی نمایند بدون اینکه پذیرایی از مشتری ها دستخوش تاخیر گردد. ادامه دارد
خاطرات ژان شاردن جهانگرد معروف فرانسوی از ایران – قسمت چهارم
February 4, 2009 by gajamoo2
توی وبلاگ وردپرس و بلاگفا اپم…