گابریل دانونزیو در سال 1863 در ایتالیا متولد شد. اولین دیوان اشعار خود را بنام Primo Vere در 16 سالگی انتشار داد و دو سال بعد از آن،مجموعه ی دیگری از اشعار او بنام Canto Nuovo ” ترانه ی نو ” و Intermezzo منتشرشد. از سال 1897 تا سال 1900 اولین سری رمان های او بنام ” بامداد بهاری ” ، ” شهر مرده ” ، ” جیوگوندا ” و ” افتخار ” انتشار یافت. از سال 1887 تا سال 1893 حرفه ی دانونزیو روزنامه نویسی و نقد هنری بود. سپس مدت کوتاهی تاریخ نویس شد. از دانونزیو داستانهای کوتاه و زیبایی نیز باقی مانده که اولین مجموعه ی آن را بنام ” سرزمین دست نخورده ” در 19 سالگی انتشار داد.
در زمان جنگ جهانی،دانونزیو داوطلبانه وارد ارتش ایتالیا شد. مدتی فرمانده یک هنگ هوایی بود که چندین بار شهر وین را بمباران کرد و در همین جنگها بود که وی یک چشم خود را از دست داد و در همان زمان بود که وی فاشیسم را که موسولینی از لحاظ سیاسی رهبر ان شد،بنیان نهاد.
دانونزیو آخرین سالهای عمر خود را در ویلایی زیبایی گذرانید و در سال 1938 در اوج شهرت درگذشت.
معروفترین رمانهای او که شهرت جهانی دارند،عبارتند از : ” پیروزی مرگ ” ، ” آتش ” ، ” شاید آری شاید نه ” و ” هوس “
Gajamoo 