دردهایی که ساکت نمی شوند

بیش از دو ماه ه که از شدت درد خواب به چشم م راه پیدا نکرده و گاه برای ساکت کردن و بستن زبان نه چندان الکن این ددر لعنت ی، نیمه های هر شب، آن هم چندین مرتبه،مجبور به حضور در داخل حمام و رفتن زیر دوش آبگرم ی که گاه درجه ی حرارت ش باید به هشتاد می رسید بودم تا مسکن ی باشد برای دردی که پس از بیرون آمدن از آن فضای جهنم ی باز همان آش بود و همان کاسه 😦
گاه از روی اجبار پناه می برم به دنیای مجازی و دوستان فیس بوکی خوبی که دوس شون دارم تا با مطالعه مطالب شون و گاه با گپ و گفت با آنها، درد لعنت ی را فراموش و برای لحظات ی تسکین پیدا کند ضمن اینکه بیاد ندارم حتی دوره ی شیمی درمانی، که دوره ی بسیار بسیار سخت و طاقت فرسایی برای من بوده و فعلن بخاطر پاره ای از مسائل شخصی چند ماهی ست از ادامه ش سر باز زدم،از خدا طلب مرگ کرده باشم اما تو این مدت و تنها به خاطر شدت درد که بیشتر وقت ها اجازه ندادم حتی صدای م را خونواده بشنوه،طلب مرگ کردم و اعتراف می کنم نه از ته دل، چون معتقدم این کار، کار انسان های ضعیف ه که خدا را شکر، قوی م
نه به چپ، نه به راست،نه به پشت و نه حتی به روی شکم و کلن نمی تونم به هیچ سمت و سویی بخوابم
گاه درد سمت کلیه ها، گاه تمام استخوانم، گاه سمت روده ی بزرگی که عمل کردم و ………….
اما هر آن چه هست به آینده امیدوارم و چه شود شب ی ” روزی ” که این درد کم و یا بهبود یابد تا خواب راحت ی بکنم

Read Full Post »

مادر ترزای ایرانی

کسانی که سالها پیش صبح خیلی زود از خیابان ظفر گذر می کردند، خانم مسنی را می دیدند که با فولکس قورباغه ایش به سمت بیمارستان علی اصغر میرفت.
زنی ساده پوش و زلال که برای من نماد همیشگی عشق ورزی بی دریغ محسوب میشود.
پروفسور پروانه وثوق تنها پروفسور بیماریهای خون کودکان در ایران است و بیش از نیم قرن عاشقانه مرهم کودکان سرطانیست.
استاد هیچگاه ازدواج نکرده است،شاید او هم همچون مادر ترزا زمانی بر سر دو راهه ی زندگی و عشق ایستاده و عشق را برگزیده باشد…
سالها قبل زمانی که شنیدم استاد تا کنون حتی یک ریال کارانه بیمارستانی دریافت نمی کند ساعتها بغض در گلویم نشسته بود. تمام درآمد یک پزشک از کارانه ی بیمارستانیش تأمین می شود و او از این نفع گذشته است تا فشاری بر کودکان و خانواده هایشان نیاید. پروفسور پروانه وثوق هم اکنون رئیس هیات امنا، سرپرست تیم پزشکان و یکی از بانیان بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان تهران (محک) می باشد. همکارانش می گفتند: بارها به ایشان پیشنهاد شده که برای مشاغل تحقیقاتی در ازای دریافت حقوق هنگفت و امکانات دیگر ساکن کشورهای اروپایی و آمریکایی شود ولی او خدمت رایگان به کودکان سرطانی وطنش را برگزید. استاد اکنون دهه ی نهم زندگیش را می گذراند و من چقدر دلم می خواهد که دختران و پسران وطنم تا او زمین و زمانمان را معطر می کند، از پروفسور بیاموزند و او را بشناسند. این شیر زنان و دهها شیر زن دیگر که گمنام در نزدیکی مان می زیند عاشقانی بی همتایند، بیشتر بشناسیمشان/ مسعود ایرانی

Read Full Post »

دوره ی جدید شیمی درمانی

می دونم خبر جدیدی نیست و تا ب امروز بیش از بیست دوره شیمی درمانی شدم….. ب هر حال قراره از فردا تا روز یکشنبه دوره ی جدیدی از شیمی درمانی + سی تی اسکن + آزمایش بر روی نمونه پاتولوژی و ….. رو شروع کنم که جالب ه بدونید مقادیری از داروهاش هم موجود نیست 😦 و یا اگر هست از نوع ایرانی ش که عوارض های زیادی برای همه بیماران ب همراه داره که استفاده نکردنش به از کردنش ه …. مثل قرض زلودا که نوع ایرانی ش پدر بیمار را در میاره ….. عزیزانی که استفاده کردند می دونند دارم چی میگم!!!
ب هر حال اگر در روزهای اتی حضورم در دنیای مجازی کمتر شد دلیل اصلی ش شیمی درمانی شدنم ه ….
لطفن نگران م نباشید
بادمجون بم م 😀

Read Full Post »

ادامه ی درمان با آزمایش پت اسکن در دُبی

برای ادامه ی درمان و به پیشنهاد یکی از دوستان گل م، امروز رفت م الهیه و مطب آقای دکتر سلول شناسی که تازه از آمریکا آمده بود
کلی با هم حرف زدیم، از همه چی، حتی از شغل ی که داشت م
خیلی خوش برخورد بود و بهتر از دیگر پزشکان ی که در طی سه سال در رابطه با بیماری م با آنها برخورد کرده بودم… بگذریم
نتیجه اینکه برای ادامه ی درمان نیاز ب یک آزمایش پت اسکن دارم که متاسفانه دستگاه ش در ایران موجود نیست و باید رفت دُبی یا ترکیه که هزینه آزمایش یازده هزار درهم ناقابل می باشد 🙂

Read Full Post »